Varen met de Naaldwijk

Iedereen die wel eens in Haarlem rijdt langs het Spaarne, heeft hem vast zien liggen. Een groot grijs schip, de Mijnenveger de Naaldwijk.

Zelf had ik geen idee dat dit schip een mijnenveger was, voor mij was het een militair schip, dus hoe leuk dat er een uitnodiging kwam van de OVS om eens een keer mee te varen, dat wilde ik en vele anderen niet aan ons voorbij laten gaan.

Op 28 augustus was het zover, het weer was perfect, de regen bleef weg en wij mochten aan boord, waar we welkom geheten werden door Rolf Harder (vice-voorzitter van "vrienden van de Naaldwijk"). Hij vertelde een fascinerend verhaal over dit schip en zijn geschiedenis.

Het schip is gebouwd pas na de tweede wereldoorlog in 1952 in het kader van Marhallhulp samen met de Amerikanen. In het jaar 2000 wordt de Naaldwijk geschonken voor hfl 1,- gulden aan de zeeverkenners in Haarlem, maar het schip is in zo een slechte staat, dat het nog jaren duurt voordat deze weer kan varen. Met de hulp van vele vrijwilligers en sponsoren is het ze gelukt om het schip weer vaar klaar te maken, en is het een prachtig varend erfgoed geworden.

Wat ik zelf erg leuk vond om te horen is dat dit schip gebouwd is van hout, niet van ijzer, en de spanten van aluminium. Dit is gedaan om mijnen die magnetisch zijn en aangetrokken worden tot staal te omzeilen. Ook werd er verteld dat er 3 types mijnen zijn, tenminste de belangrijkste waar het voor de Naaldwijk om ging;

1 magnetische mijn die geactiveerd zal worden door magnetische invloed, vandaar dat het schip van hout is gemaakt.

1 akoestische mijn die reageert op geluid, er werd verteld dat er een stille motor in zat, nu ben ik even in de machinekamer geweest met oordoppen op, en als dit een stille motor was…… ben ik benieuwd hoe een "normale" scheepsmotor zal klinken. Wat een geluid, maar erg leuk om een keer te zien.

En er zijn contactmijnen (die met de stekels, u kent ze vast wel) , dit zijn de belangrijkste 3, er zijn er nog een paar, maar daar zal ik u van besparen.

De Naaldwijk is dus gebouwd van hout, heeft een ondiepe diepgang en een stille motor, waardoor deze vrijwel ongeschonden door de zee kon varen op zoek naar mijnen om ze onschadelijk te maken na de oorlog.

De motor werd gestart, alle trossen gingen los en voor we het wisten voeren we onder de Schoterbrug door. In de sluis van Spaarndam kregen we een heerlijk diner van Wals Poelier aangeboden. Zij en haar man zitten ook bij de OVS en zijn vrijwilligers bij de Naaldwijk. Aan boord wordt dit Indonesisch eten ook wel een blauwe hap genoemd. Waar de betekenis blauwe hap vandaan komt moest ik even opzoeken.

Maar Blauwe jongen is een term die komt uit de marine historie zo werden de Molukkers/en mensen van gemengd Nederlands-Indonesische komaf bedoeld. Bij oud Marine mensen en oud KNIL militairen leden is de meest vertelde optie dat het water waarin je de rijst kookt wordt blauwachtig van kleur dus vandaar de term blauwe. Grappig maar blauwe jongen is dus wel een geuzen naam geworden. Er doen uiteraard nog meer verhalen de ronde. Blauwe hap staat bij de marine ook voor Indonesische keuken die traditioneel op het menu van de marine voorkomt.

Veel geleerd die avond, leuke mensen gesproken en genoten van het heerlijke Indonesisch eten, een mooi stukje gevaren o.a. door de sluis van Spaarndam, onder de A9 door naar de haven van IJmuiden, waar we van boord gingen en weer terug gebracht werden met de bus naar Haarlem. Het was weer goed geregeld, bedankt OVS, Wals poelier en de Naaldwijk


Wilt u sponsor of donateur worden van de Naaldwijk, dat kan via deze link: https://www.vriendenvandenaaldwijk.nl/2/


Toesja van den Haak

bedrijfsbezoek
Wempe Transport
Portret19